اثر فعالیت هوازی بیشینه بر تغییرات بیومارکر های انقباضی میوکارد ( ck-mbو ctni) در مردان میانسال مبتلا به سندروم متابولیک

چکید ه مقدمه و هدف: بیومارکر های قلبی، از جمله عواملی هستند که برای شناسایی آسیب سلول های قلبی به کار برده می شوند و سطوح بالای تغییرات بیومارکر های انقباضی میوکارد، میزان مرگ و میر را در بیماران مبتلا به سندروم متابولیک تشدید می کند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر فعالیت هوازی بیشینه بر تغییرات بیومارکر های انقباضی میوکارد ( ck-mbو ctni) در مردان میانسال مبتلا به سندروم متابولیک می باشد. مواد و روش ها: 9 مرد بیمار با سابقه ی بیماری سندروم متابولیک و 8 مرد، آزمون ورزشی بالک (سرعت ثابت 3/5 کیلومتر بر ساعت و شیب هر دقیقه یک درجه افزایش می یابد) را اجرا کردند. نمونه های خونی قبل، بلافاصله، یک و 24 ساعت پس از فعالیت گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک آزمون  tمستقل و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر برای زمان های مختلف صورت گرفت. نتایج: با توجه به یافته های مطالعه حاضر، یک جلسه فعالیت هوازی بیشینه، باعث افزایش معنی دار مقادیر سرمی ctni و ck-mb می شود. مقادیر سرمی ck-mb بین دو گروه، اختلاف معنی داری نشان داد (032/0>p)؛ اما مقادیر سرمی ctni بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (05/0≤p). نتیجه گیری: فعالیت هوازی بیشینه باعث افزایش مقادیر سرمی ctni و ck-mb می‎شود که ممکن است ناشی از ماهیت فعالیت هوازی و آسیب عضله به دلیل فعالیت شدید عضلانی در این تمرین ها باشد؛ بنابراین رعایت ملاحظات تمرینی برای کاهش نشانه های سندروم متابولیک توصیه می شود.